برای آزمایش، اکرام می‌کند و نعمت می‌بخشد (مغرور می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است!»89|16|و امّا هنگامی که برای امتحان، روزیش را بر او تنگ می‌گیرد (مأیوس می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است!»89|17|چنان نیست که شما می‌پندارید؛ شما یتیمان را گرامی نمی‌دارید،89|18|و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‌کنید،89|19|و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده می‌خورید،89|20|و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادی مرتکب می‌شوید)!89|21|چنان نیست که آنها می‌پندارند! در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود،89|22|و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند،89|23|و در آن روز جهنم را حاضر می‌کنند؛ (آری) در آن روز انسان متذکّر می‌شود؛ امّا این تذکّر چه سودی برای او دارد؟!89|24|می‌گوید: «ای کاش برای (این) زندگیم چیزی از پیش فرستاده بودم!»89|25|در آن روز هیچ کس همانند او [= خدا] عذاب نمی‌کند،89|26|و هیچ کس همچون او کسی را به بند نمی‌کشد!89|27|تو ای روح آرام‌یافته!89|28|به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است،89|29|پس در سلک بندگانم درآی،89|30|و در بهشتم وارد شو!90|1|قسم به این شهر مقدّس [= مکّه‌]،90|2|شهری که تو در آن ساکنی،90|3|و قسم به پدر و فرزندش [= ابراهیم خلیل و فرزندش اسماعیل ذبیح‌]،90|4|که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او پر از رنجهاست)!90|5|آیا او گمان می‌کند که هیچ کس نمی‌تواند بر او دست یابد؟!90|6|می‌گوید: «مال زیادی را (در کارهای خیر) نابود کرده‌ام!»90|7|آیا (انسان) گمان می‌کند هیچ کس او را ندیده (که عمل خیری انجام نداده) است؟!90|8|آیا برای او دو چشم قرار ندادیم،90|9|و یک زبان و دو لب؟!90|10|و او را به راه خیر و شرّ هدایت کردیم!90|11|ولی او از آن گردنه مهمّ نگذشت!90|12|و تو نمی‌دانی آن گردنه چیست!90|13|آزادکردن برده‌ای،90|14|یا غذا دادن در روز گرسنگی...90|15|یتیمی از خویشاوندان،90|16|یا مستمندی خاک‌نشین را،90|17|سپس از کسانی باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به شکیبایی و رحمت توصیه می‌کنند!90|18|آنها «اصحاب الیمین» اند (که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند)!90|19|و کسانی که آیات ما را انکار کرده‌اند افرادی شومند (که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود).90|20|بر آنها آتشی است فروبسته (که راه فراری از آن نیست)!91|1|به خورشید و گسترش نور آن سوگند،91|2|و به ماه هنگامی که بعد از آن درآید،91|3|و به روز هنگامی که صفحه زمین را روشن سازد،91|4|و به شب آن هنگام که زمین را بپوشاند،91|5|و قسم به آسمان و کسی که آسمان را بنا کرده،91|6|و به زمین و کسی که آن را گسترانیده،91|7|و قسم به جان آدمی و آن کس که آن را (آفریده و) منظّم ساخته،91|8|سپس فجور و تقوا (شرّ و خیرش) را به او الهام کرده است،91|9|که هر کس نفس خود را پاک و تزکیه کرده، رستگار شده؛91|10|و آن کس که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است!91|11|قوم «ثمود» بر اثر طغیان، (پیامبرشان را) تکذیب کردند،91|12|آنگاه که شقی‌ترین آنها بپاخاست،91|13|و فرستاده الهی [= صالح‌] به آنان گفت: «ناقه خدا [= همان شتری که معجزه الهی بود] را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید)!»91|14|ولی آنها او را تکذیب و ناقه را پی کردند (و به هلاکت رساندند)؛ از این رو پروردگارشان آنها (و سرزمینشان) را بخاطر گناهانشان در هم کوبید و با خاک یکسان و صاف کرد!91|15|و او هرگز از فرجام این کار [= مجازات ستمگران‌] بیم ندارد!92|1|قسم به شب در آن هنگام که (جهان را) بپوشاند،92|2|و قسم به روز هنگامی که تجلّی کند،92|3|و قسم به آن کس که جنس مذکّر و مؤنّث را آفرید،92|4|که سعی و تلاش شما مختلف است:92|5|امّا آن کس که (در راه خدا) انفاق کند و پرهیزگاری پیش گیرد،92|6|و جزای نیک (الهی) را تصدیق کند،92|7|ما او را در مسیر آسانی قرار می‌دهیم!92|8|امّا کسی که بخل ورزد و (از این راه) بی‌نیازی طلبد،92|9|و پاداش نیک (الهی) را انکار کند،92|10|بزودی او را در مسیر دشواری قرار می‌دهیم؛92|11|و در آن هنگام که (در جهنّم) سقوط می‌کند، اموالش به حال او سودی