این جا به پشت خیمه صداها چه آشناست آری صدا صدای مناجات کربلاست
امشب شب نماز و مناجات و گریه است فردا زمان، زمانِ ملاقات با خداست
از خیمه ای صدای تلاوت رسد به گوش این صوت دلنوازِ علی اکبر از کجاست؟
سوز و دعا و آه و نوا از کجا رسد؟ گویی حسینِ فاطمه در حال التجاست
انگار این وداع شب آخر است و بس از هر کسی سراغ کنی، کار او دعاست
امشب میان خیمه و سجاده و حرم فردا به خون و خاک، سلیمان کربلاست
عباس، در قنوت شبش آرزو کند یا رب مرا ببخش اگر آب پر بهاست
سجاد در دعا چه طلب از خدا کند یا رب! تنِ نهیف من افسوس مبتلاست
زینب دعای نیمه شبش جز حسین چیست؟ تنها نه بر حسین که بر آل مصطفاست
گاهی صدای گریه یک شیرخواره است لالای دختری ست، چه دردانه، خوش صداست
این نازدانه ها که دل از خیمه برده اند یا رب قنوتشان چه غریبانه، با حیاست
محمود ژولیده