امام حسین (ع)
مست و مدهوش شش گوشم
گوشه اي غرق چاووشم
حرمت انقدر زيباست
كه بهشت شد فراموشم
دوست دارم سينه شيدا شه
دراي قلب من وا شه
دوست دارم كفن قبرم
يه تيكه بوريا باشه
تربت خوردم مست مست مستم من
مست مست مست تو سالار زينب

من و از اصل و از ريشه
مي شناسن با تو هميشه
منو ردم نكن ارباب
آخه واسه تو بد ميشه
تويي ما فوق جبرائيل
به فداي تو اسماعيل
به خدا پاي عباست
جونش مي ده عزرائيل
تربت خوردم مست مست مستم من
مست مست مست تو سالار زينب

ملائك از فراسو ها
محرم با هياهو ها
سمت صحن تو مي كوچند
همچو كوچ پرستوها
مسيح خونه زهرا
حيدر و حمزه اي سقا
تا كه عكست تو آب افتاد
جزر و مد كردي در دريا
تربت خوردم مست مست مستم من
مست مست مست تو سالار زينب