فقط شبیه خودت هستی؛ فقط شبیه خودت زهرا 

اگر شبیه کسی باشی، شبیه نیمه شب قدری 

شبیه آیه تطهیری؛ شبیه سوره «اعطینا» 

شناسنامه تو صبح است، پدر تبسّم و مادر نور 

سلام ما به تو ای باران، سلام ما به تو ای دریا. 

چهار. همزمانی میلاد امام خمینی(ره) با سالروز طلوع حضرت زهرا(س) 

در این باره، سیدمحمدجواد شرافت، باز هم شعر دارد: 

نسل تو نوحِ با شکوهِ نجات  

نسل تو خضرِ آسمانیِ راه 

جلوه ای از دم تو را دیدیم  

در مسیحی به نام روح الله. 

سیدهاشم وفایی نیز سروده است: 

در عرش ز شادی و شعف همهمه است 

بین همه قدسی نفسان زمزمه است 

گر جان و دل اهل ولایت شاد است 

میلاد امام و مادرش فاطمه است 

پنج. احترام خاص پیامبر به حضرت(س) 

در این باره نیز می توان به اشعاری اشاره کرد که شعر حبیب‌الله چایچیان (حِسان) از آن جمله است: 

ای فاطمه جان دست من و دامانت 

ای چشم امید همه بر احسانت 

بادا به فدایت پدر و مادر من 

ای گفته محمد، پدرت قربانت. 

او همچنین می‌سراید: 

سینه‌اش بویید پیغمبر که مینوی من است 

فاطمه همفکر و هم سیما و همخوی من است. 

در شعر حبیب نیازی نیز این تعبیر دیده می شود: 

«تا یار که را خواهد و میلش به که باشد» 

بانوی شفاعت به تو دادیم، پیمبر. 

بخشی از ابیات شعر مجتبی روشن روان نیز این گونه است: 

دختر نازنین پیغمبر 

حاصل اربعین پیغمبر 

در صدای تو مرتضی می دید 

لهجه دلنشین پیغمبر 

احترام تو و علی بوده 

سخن آخرین پیغمبر 

... 

به خدا کن سفارش ما را 

پیش ایزد تو آبرومندی. 

شش. وصف میلاد حضرت زهرا(س) 

و اما اشعاری نیز به طور خاص، لحظات میلاد حضرت فاطمه زهرا(س) را منعکس می کنند که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد: 

در باغ نبوت از نهال توحید 

هنگام سحر گلی شکوفا گردید 

چون غنچه گل، خدیجه خندید چو دید 

زهرا چو گل محمدی می خندید 

(محمدعلی مردانی) 

جبریل به عرش نقش کوثر زده است 

طوبی گل تسبیح به پیکر زده است 

از خانه کوچک محمد امشب 

خورشید زمین و آسمان سر زده است 

(سیدرضا مؤید) 

شب مکه امشب شبی دیگر است 

شب بارش سوره کوثر است 

بدون تو خلقت صفایی نداشت 

خدا بهر خلقت، «چرا»یی نداشت 

... 

بلندست فهم تو ای نور ناب 

معمای روشن! به روحم بتاب 

(رضا اسماعیلی) 

فاطمه راکعی نیز در شعری، حضرت زهرا(س) را نشانه‌ای آشکار برای حضرت حق، تصویر می‌کند: 

ای بی نشانه ای که خدا را نشانه ای 

هر سو نشان توست، ولی بی نشانه ای 

زهرای پاک، ای غم زیبای دلنشین 

تو خواندنی ترین غزل عاشقانه ای. 

ژولیده نیشابوری هم به مقام شفاعت حضرت در عرصه محشر اشاره ای دارد: 

دل های ما همیشه پُر از یاد فاطمه ست 

این سرزمین قلمرو اولاد فاطمه ست 

دلی که نیست در او مهر فاطمه، سنگ است 

چراکه نور وی و نور حق، هماهنگ است 

اگر قدم نگذارد به عرصه ی محشر 

کمیت جمله شفاعت کنندگان لنگ است. 

و اما این گفتار را با شعری از سیدمحمدجواد شرافت به پایان می‌بریم؛ به امید آنکه شفاعت حضرت نصیب همه باشد؛ 

هر ‌دم به ‌ضر‌یح بی‌نشانت ای ماه  

بسته ‌ست دخیل قلب من با هر آه  

عمریست ‌تپش‌های دلم می‌گوید  

"یا فاطمه ا‌شفعی لنا عنداللّه".